Πέμπτη, Φεβρουαρίου 01, 2007

Περί..... μπιλιάρδου

Το μεγαλύτερο νεανικό μου πάθος ήταν το μπιλιάρδο.


Στα καφενεία της νιότης μου παίζονταν ξερή, πρέφα, 66, κουμ καν, τάβλι, ποδοσφαιράκι. Επαιζα λιγότερο τα πρώτα και περισσότερο ποδοσφαιράκι. Μπιλιάρδο όμως με τις ώρες, σε καθημερινή βάση. Επειδή μάλιστα επαίζα αρκετά καλά, τις περισσότερες φορές την έβγαζα τζάμπα , γιατί την ώρα την πλήρωνε πάντα ο χαμένος. Μερικές φορές έπεφτε και κανένα στοιχηματάκι από πάνω γιά μεγαλύτερο ενδιαφέρον.


Στο λεξικό : (τ0) ουσ. παιχνίδι που παίζεται σε ορθογώνιο τραπέζι με επίστρωση τσόχας, με μπίλιες τις οποίες οι παίχτες χτυπούν με ξύλινες ράβδους, τις στέκες.


Απλοική φυσικά ερμηνεία γιατί είναι πολύ πιο πολλά. Πλαινά τοιχώματα (οι σπόνδες) από καουτσούκ αρίστης ποιότητας. Η βάση του είναι από παχύ μάρμαρο και στα καλά και σωστά μπιλιάρδα υπάρχει ελεγχόμενη θέρμανση γιά να μην αναπηδούν οι μπίλιες όταν κτυπούν στις σπόνδες. Οι μπίλιες καλής ποιότητας παράγονται απο ελεφαντοστούν και είναι πανάκριβες. Οι στέκες πρέπει να είναι ολόισιες. Οι καλές και ακριβές είναι και διαιρούμενες. Έχουν άριστο φινίρισμα και στο κάτω μέρος τους είναι κούφιες όπου ο παίχτης ανάλογα με το παιχνίδι μπορεί να προσθέσει ή να αφαιρέσει στρογγυλά βαρίδια ώστε να πετύχει το ιδανικό βάρος της γιά το ανάλογο παιχνίδι. Φυσικά το έπιπλο πρέπει να είναι πάντοτε εντελώς οριζόντιο. Υπάρχουν δύο βασικές κατηγορίες μπιλιάρδων το αποκαλούμενο γαλλικό και το αμερικάνικο. Το τελευταίο άγνωστο σχεδόν πριν 30-40 χρόνια στην χώρα μας, είναι της μόδας τα τελευταία χρόνια και το παίζουν αρκετοί νεαροί.




Στο γαλλικό υπάρχουν τρείς μπίλιες, ο κάθε παίχτης έχει την δική του και υπάρχει και η τρίτη που είναι κόκκινη και είναι ουδέτερη. Στην βασική παραλλαγή του (την καραμπόλα), προσπαθείς κτυπώντας την δική σου μπίλια να πετύχεις τις άλλες δύο.




Στο αμερικάνικο υπάρχουν 6 τρύπες περιμετρικά και κάθε παίχτης εχει 7 μπίλιες αν δεν κάνω λάθος. Υπάρχει και μιά ουδέτερη μαύρη. Όποιος βάλει στις τρύπες πρώτος τις δικές του και στο τέλος και την μαύρη κερδίζει και την παρτίδα. Αυτό είναι το "οκτάμπαλλο". Υπάρχουν και δώ παραλλαγές, όπως το "εννιάμπαλο" κλπ.



"THE HUSTLER"


Η ταινία του Ρομπερτ Ροσεν , γυρισμένη το 1961, με θέμα το επαγγελματικό αμερικάνικο μπιλλιάρδο. Στην Ελλάδα παίχτηκε με τον τίτλο "Ο κόσμος όλος είναι δικός μου". Ο Πολ Νιούμαν συγκλονιστικός, παίζοντας τον νεαρό "Fast Eddie" προσπαθούσε να κατακτήσει τον κόσμο μέσω του μπιλιάρδου. Ηταν υποψήφιος γιά το όσκαρ ανδρικού ρόλου αλλά τον αδίκησαν. Το κέρδισε μετά από πολλά χρόνια, επειδή του το χρωστούσαν στο σίκουελ "Το χρώμα του χρήματος", όπου βετεράνος πλέον πατρονάριζε τον άχρωμο, στον ρόλο του νεαρού παίχτη, Τομ Κρούζ.








Οι χώροι που υπήρχαν καλά μπιλιάρδα ήταν πάντοτε λιγοστοί στην Ελλάδα. Στα περισσότερα καφενεία ήταν πάντοτε μικρότερων διαστάσεων του κανονικού, γιά εξοικονόμηση χώρου. Οι τσόχες λιωμένες ή και σχισμένες, μπίλιες σαν δεκαεξάγωνα, στέκες άθλιες. Στις γαλλικές αστυνομικές ταινίες υπήρχαν αρκετές σκηνές από χώρους μπιλιάρδων που πάντοτε θαύμαζα. Σήμερα μερικά κέντρα μπόουλιγκ και κάποιοι άλλοι χώροι έχουν σχετικά καλά μπιλιάρδα και καλό περιβάλλον.

Σταμάτησα το καθημερινό παίξιμο όταν τέλειωσα τις σπουδές μου και πήγα φαντάρος. Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια και ζήτημα αν έπαιξα δυό-τρείς φορές. Τον τελευταίο όμως καιρό, με έναν φίλο, άρχισα να το ξαναθυμάμαι δειλά δειλά. Είναι και ο χώρος σχετικά κοντά, βρίσκεις να παρκάρεις και εύκολα. Έχει μουσική, μπάρ και καλό σέρβις.
Αυτό που δεν συμπάθησα ποτέ είναι το αμερικάνικο, το θεωρώ χαζό μπροστά στο γαλλικό, γιά τον λόγο ότι σημαντικό ρόλο παίζει και η τύχη. Γενικά το μπιλιάρδο γιά κάποιον άσχετο είναι ένα παιχνίδι ανιαρό. Γιά έναν μύστη όμως; Να μερικά πράγματα που χρειάζεται, φαντασία, επιδεξιότητα, ηρεμία, αυτοσυγκέντρωση. Γιατί όχι; Και φυσική κατάσταση, ευλυγισία, δύναμη, καλή όραση. Το σπουδαιότερο από όλα είναι πως θέλει χρόνο, πολυ χρόνο και υπομονή.
Στην ουσία είναι παιχνίδι που εφαρμόζεις θεμελιώδεις νόμους της μηχανικής φυσικής, την ορμή και την κρούση.





Τον περασμένο χρόνο, τον Ιούνιο αν θυμάμαι καλά, έγινε στον Βόλο το παγκόσμιο πρωτάθλημα ¨τρίσπονδων" (3-Chusion), μία από τις δυκολότερες παραλλαγές του γαλλικού. Θεωρώ πάντως δυσκολότερη τις "μπρικόλες". ( Πρέπει να αναφέρω πως υπάρχει αρκετά μεγάλη ορολογία σχετικά με το μπιλιάρδο). Ήρθαν οι καλύτεροι γκράν μαίτρ του είδους, με αρκετά εκατομμύρια ευρώ κέρδη τον χρόνο. Το κάλυψε σχεδόν όλο η ψηφιακή τηλεόραση. Μπόρεσα να γράψω μία τετράωρη κασέτα με τα καλύτερα "χτυπήματα".
Ήταν ενα πρωτάθλημα φαντασίας , ικανότητας και ψυχραιμίας.


(Η δεύτερη και τρίτη φώτο είναι από τον χώρο που παίζω μερικές φορές. Με SONY DSC P-200)

20 σχόλια:

zinon είπε...

Τι μας θύμισες όλους ρε γίγαντα με το ποστ σου αυτό!!!

Ατέλειωτες ώρες ξεγνοιασιάς κατά την τρυφερή ηλικία της εφηβείας.

Το μπιλιάρδο είναι πράγματι ένα άθλημα (αναγνωρισμένο μάλιστα ως τέτοιο), το οποίο σε παλαιότερες εποχές ήταν πολύ της μόδας. Φυσικά μιλάμε μόνο για το γαλλικό. Το αμερικάνικο τότε ήταν άγνωστο. Μετά και για ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα τα μπιλιάρδα εξαφανίστηκαν. Επανήλθαν όμως και άρχισαν να φτιάχνονται μεγάλοι χώροι, οι οποίοι όμως κατά κύριο λόγο είχαν μέσα αμερικάνικα. Οι λόγοι κατά τη γνώμη είναι δύο:

1) Τα τραπέζια είναι πολύ μικρότερα, άρα σε ένα μαγαζί χωράνε περισσότερα τρπέζια αμερικάνικου.

2) Το παιχνίδι, όπως λες και συ, είναι πιο γρήγορο και λιγότερο τεχνικό. Και μαθαίνεται και πιο γρήγορα.

Η καραμπόλα θέλει χρόνο να τη μάθεις και πολλή υπομονή. Επίσης αν αυτοί που παίζουν ξέρουν κρατάει πάρα πολλή ώρα. Είναι όμως κατά τη γνώμη το μόνο αυθεντικό μπιλιάρδο.

Και μία τελευταία παρατήρηση: Μία παραλλαγή του αμερικάνικου αποτελεί το 9μπαλλο (9-ball), το οποίο παίζεται με εννέα μπάλες (νομίζω είναι 8 κανονικές και η μαύρη). Αυτό είναι ακόμη πιο γρήγορο και η τύχη παίζει τον κυρίαρχο ρόλο. Αντικειμενικός στόχος είναι να φύγουν οι εννέα μπάλες από το τραπέζι. Κερδίζει αυτός που διώχνει την ένατη, οπότε θεωρητικά μπορεί να κερδίσεις με ένα χτύπημα.

Σε ευχαριστώ πολύ για τις αναμνήσεις. Μα τι μας έχει πιάσει όλους τον τελευταίο καιρό!!!

giant13 είπε...

zinon,

Ευχαριστώ γιά τα καλά σου λόγια.
Διόρθωσα κάπως και το ποστ μετά την σωστή σου παρατήρηση.
Επαιξα αμερικάνικο κανά δυό φορές με τον μικρό μου γιό και δεν με συγκίνησε καθόλου.
Φυσικά αυτός μου εξήγησε το πως παίζεται και τις διάφορες παραλλαγές του.
Παίξαμε όμως και γαλλικό. Προσπαθώντας να του εξηγήσω τα ανάποδα φάλτσα, τα κλαυστά, τους πικέδες, τις τετράσπονδες, τους κολέδες, αν και του άρεσε σαν φιλοσοφία παιχνιδιού, απογοητέυτηκε με τον χρόνο που χρειάζεται γιά να πεις και μόνο ότι παίζεις κάπως γαλλικό.
Μπορεί σήμερα οι νέοι, έχοντας περισσότερα ενδιαφέροντα, να μη έχουν την υπομονή και τον χρόνο γιά το παιχνίδι αυτό.

xenia είπε...

Μια γρήγορη και γλυκιά καλησπέρα...
Θα επανέλθω σύντομα να διαβάσω ό,τι έχασα και να σχολιάσω ό,τι μπορέσω...

Καλησπέρα, λοιπόν,
Ξένια.

Eleni63 είπε...

Εγώ καλέ μου γίγαντα από το μπιλιάρδο ξέρω μόνον μερικές ταινίες. Περίμενα μέρες το καινούργιο σου ποστ. Πολλά με δίδαξες απόψε.

giant13 είπε...

xenia,
Ευχαριστώ γιά την καλησπέρα και περιμένω σχόλια.
Εσύ κανένα blog;

Ελένη,
Xάρηκα που έγινα αφορμή να ενημερωθείς περί μπιλλιάρδου.
Φιλάκια στον ασπρόλυκο.
Τι γίνεται καρδαμώνει;

Gnik nus είπε...

Κ Γίγαντα
Το θέμα μ ενδιαφέρει πολύ αφού ως γνωστόν κάθε φοιτητής οφείλει να τρώει τις ώρες του σε κάποιο μπιλιαρδάδικο.. (μάλιστα πρόσφατα έκανα κ επανάληψη το The hustler κ το θεώρησα άλλη μια φορά καταπληκτικό)

κι επειδή τώρα ανακάλυψα το blog σας, κάνω μια ολίγον όψιμη αναφορά. ελπίζω να τη δείτε.

εκτός του ότι υπήρξα φανατικός του είδους σε όλα τα σχολικά μου χρόνια στην Αθήνα(τώρα σπουδάζω στη Θεσσαλονίκη), είμαι κ φανατικός της ταινίας (όπου όπως λέτε ο Paul Newman παίζει τον καλύτερό του ρόλο μέχρι σήμερα νμζ) Ο ωμός ρεαλισμός τόσο στο σενάριο όσο κ στους χαρακτήρες κάνει τα μπιλιαρδάδικα να μοιάζουν μικρογραφίες της κοινωνίας..κ τους χαρακτήρες τραγικές φιγούρες.. εμπρός στα αδιέξοδα των ανθρωπίνων σχέσεων, στις διάφορες 'σπόντες' που μας επιφυλλάσσει η ζωή, αλλά και απέναντι στον εαυτό τους..ζητήματα παντοτινά κ πανανθρώπινα.

Αυτά τα ολίγα για την ταινία.
Απλά να προσθέσω ότι ανάμεσα στα μπιλιαρδοπαίγνια συγκαταλέγεται κ ένα βρετανικό(ίσως αρχικά σκωτσέζικο.?), το σνούκερ..που όμως παίζεται σε αισθητά μεγαλύτερο τραπέζι με μικρότερες τρύπες κ μπάλες..

Είχα την ευκαιρία να παίξω 2,3 φορές στην ΑΘήνα κ βέβαια καθ' ότι είναι πολύ πιο απαιτητικό δε σταύρωνα μπάλα. Ενώ μοιάζει στο αμερικάνικο σε 'τραπέζι', σε κανόνες είναι σαφώς πιο σύνθετο κ ενδιαφέρον..σε κάθε μπάλα αντιστοιχεί ένας αριθμός πόντων, δημιουργώντας μια ιεραρχία ανάμεσα στα διάφορα χρώματα(υπάρχουν 15 κόκκινες αν δεν κάνω λάθος=1 πόντο κ 6 διαφορετικού χρώματος, πράσινη, καφέ..που αντιστοιχούν σε 2 εως 7 πόντους). Υπάρχει πεπερασμένο maximum πόντων που μπορεί να επιτευχθεί κ συγκεκριμένη αλληλουχία στεκαρίσματος στις μπάλες. Το ενδιαφέρον προκύπτει διότι ενώ στο αμερικάνικο κάθε παίκτης παίζει σε άλλη κατηγορία μπάλες(μονόχρωμες/δίχρωμες), στο σνούκερ παίζονται όλες από κοινού κ νικάει όποιος μαζέψει περσσότερους πόντους..με αποτέλεσμα να γίνονται διάφορα ''σαμποτάζ'' ή σνούκερ όπως λέγονται(εξ ου κ το όνομα) στην επόμενη στεκιά του αντιπάλου (κρύβοντας μπάλες..κλπ- εδώ χρησιμεύει κ το γαλλικό). Επίσης τα διάφορα φάουλ μετρώνται σε πόντους κ πάειλέγοντας..
προσωπικά μου άρεσε πολύ περισσότερο από το αμερικάνικο, αν και (όπως όλα τα ωραία)θέλει αρκετή υπομονή προτού σε αποζημιώσει..

Μια ερώτηση γιατί αρκετά σας κούρασα..εδώ στη Σαλονίκη ένα παράπονό έχω..Πού είναι τα μπιλιάρδα??! (εκτός από ένα μικρό μπιλιάρδο δίπλα στο Παν/μιο κ ένα μπόουλινγκ που έκλεισε στα ODEON πλατεία δεν έχω βρει αλλού- η αλήθεια είναι πως δεν έχω πολυψάξει κιόλας εκτός κέντρου, θα υπάρχουν φαντάζομαι)

N

giant13 είπε...

Φίλε gnik nus,

Ευχαριστώ γιά την επίσκεψη σου στον "χώρο μου".

Να σου ευχηθώ καλές σπουδές και πιστεύω να συνήθισες την Σαλονίκη.
Πολύ χρήσιμες οι πληροφορίες σου σχετικά με το snooker γιά το οποίο μόνο σαν όνομα το ήξερα.
Τώρα όσον αφορά γιά χώρους μπιλιάρδων, σωστά πρόβλεψες, υπάρχουν σε χώρους που υπάρχει και μπόουλινκ.
Ενας τέτοιος χώρος είναι στον χώρο του ΙΚΕΑ, (ανατολ. πλευρά της πόλης μετά τον Φοίνικα), αριστερά μετά τον Κωτσόβολο.
Εχει πολλά αμερικάνικα και ένα μόνο γαλλικό. Γιά σνούκερ δεν γνωρίζω.
Εκεί αρκετά βράδυα παίζει με τους φίλου του και ο μικρός γιός μου (φοιτητής στο πολυτεχνείο). Μάλιστα έχουν και δικές τους στέκες.
Τώρα από περιβάλλον δεν είναι και το καλύτερο. Υπόγειο κάτω από το μπόουλινκ. Σάββατο και Κυριακές όμως γίνεται χαμός από πιτσιρικάδες. Φυσικά αυτοί είναι και η αιτία για την ποιότητα των των στεκών. Οσο γιά τα μπιλλιάρδα, πρέπει να είναι σχετικά καλά.
Μάλιστα εδώ ψάχνουν και άτομα γιά την δημιουργία τουρνουά αμερικάνικου.
Ενας άλλος χώρος, και αυτός σε μπόουλινκ, αλλά κατά την γνώμη μου καλύτερος, είναι στην Καλαμαριά. Στην οδό Μητρ. Καλλίδου 112, πάνω απ τον Μασούτη. Φυσικά και δώ από πιτσιρικάδες Σαββ. και Κυρ. γίνεται χαμός.
Ο καλύτερος χώρος, που υπάρχει και λέσχη, αμερικ. και γαλλικού, βρίσκεται επί της Βασ. Ολγας , (δεν γνωρίζω το αριθμό), πολύ κοντά στην εκκλησία της Ανάληψης.
Χώρος ήσυχος και ελεγχόμενος. Ηταν το παλιό σινεμά "Αθηνά".

Υ.Γ. Γιά κάθε σου απορία , περί μπιλιάρδου ή οχι, είμαι στην διάθεση σου.
Αν θές email, υπάρχει στο προφίλ μου.

Gnik nus είπε...

Σας ευχαριστώ πολύ για την κατατόπιση! άλλη βοήθεια προς το παρόν δε χρειάζομαι-ευχαριστώ κ πάλι. (ββα αν ξέρετε κάποιον να μου πλένει τα πράγματα αλλάζουν;)

Την καλησπέρα μου.

Gnik nus είπε...

*(τα πιάτα)

giant13 είπε...

@gnik nus,

Ο χώρος που είναι στην περιοχή της ανάληψης, ονομάζεται αν δεν κάνω λάθος "BILLIARDS".
Εχει και snooker.

Gnik nus είπε...

Αν μπήκατε ειδικά στον κόπο να ψάξετε κ για σνουκερ, δεν έχω λόγια..
φεύγω για μπιλιάρδο..!

alexigna είπε...

Φιλε μου,
εντελως τυχαια διαβασα αυτα που εγραψες για το μπιλιαρδο ,ειμαι ενας εκ των ιδιοκτητων
του Billiards Center στην Θεσσαλονικη ,και θελω να σε ενημερωσω οτι στο χωρο μας ,που κατα την ταπεινη μου γνωμη μου και κατα την αποψη πολλων Ελληνων αλλα και ξενων παικτων (Κασιδοκωστας,Πολυχρονοπουλος,Βασσαλος,Οικονομοπουλος,Blohmdal,Sayginer,
Tasdemir κ.α) ειναι ενας απο τους καλυτερους στην Ελλαδα και στην Ευρωπη.

Το Billiards Center ειναι η εδρα του Αθλητικου Ομιλου Μπιλιαρδου ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ οπου ο καθενας που θελει να ασχοληθει με το Μπιλιαρδο (ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ 9ball,8ball,straight, και ΓΑΛΛΙΚΟ Τρισποντες,καδρα,Ελευθερο) και να συμμετασχει στα Παννεληνια Πρωταθληματα.
Υπαρχουν παικτες στο χωρο μας που μπορουν να δειξουν με μεγαλη χαρα σε οποιονδηποτε ενδιαφερεται πως παιζεται το Μπιλιαρδο, Αμερικανικο η Γαλλικο σε σοβαρο αγωνιστικο επιπεδο.

Θελω επισης να σε ενημερωσω οτι διοργανωνονται σχεδον καθε εβδομαδα Τουρνουα Μπιλιαρδου Αμερικανικου και Γαλλικου για ολες τις κατηγοριες παικτων, οπως επισης και ΠΑΝΝΕΛΗΝΙΑ Τουρνουα τον Οκτωμβριο θα διοργανωθει ενα ΠΑΝΝΕΛΗΝΙΟ 9BALL OPEN με πολλα και μεγαλα Επαθλα αλλα και ΔΙΕΘΝΗ οπως αυτο που εγινε στις 15-16-17/05/09 ενα Διεθνη Τουρνουα Τρισποντων που συμμετειχαν η Εθνικη Ελλαδος,Εθνικη Τουρκιας,Μακεδονικος και Επιλεκτη Ομαδα Αθηνων το οποιο προβληθηκε απο το ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ TV και το NOVASPORT.

Στον χωρο βρισκονται 14 Μπιλιαρδα, 8 ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΑ BRUNWICK III και IV , και 6 ΓΑΛΛΙΚΑ WILHELMINA ολα σε ακρως αγωνιστικο επιπεδο.
Το καταστημα βρισκεται στην ΒΑΣ.ΟΛΓΑΣ 123 (περιοχη Αναληψεως) και το τηλεφωνο ειναι το 2310863700
εαν σε ενδιαφερει λοιπον το μπιλιαρδο σε περιμενω να γνωριστουμε και να σε βοηθησω να ασχοληθεις με αυτο το αθλημα ειτε απλα για διασκεδαση ειτε πιο σοβαρα

Ανώνυμος είπε...

Geia sas...prin apo ligo kairo arxisa na asxoloumai me to mpiliardo ki exo enthousiastei para poli...den eixa idea prin gia to poso mageutiko einai!!!Thelo na sas rotiso an kserete ti einai to moyen.to xo akousei para polles fores..alla den katalavaino ti einai kai gt to lene!!!Tha perimeno apantisi sas!!!Euxaristo poli!!

giant13 είπε...

Ανώνυμε φίλε,

Λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να σε βοηθήσω για το τι σημαίνει moyen.
Το πιθανότερο να είναι αργκώ και να αναφέρεται στο αμερικάνικο η το snooker, των οποίων της ορολογίες δεν τις γνωρίζω.

Άγγελος είπε...

Τυχαία βρέθηκα εδώ και θυμήθηκα τη μανία με την οποία έπαιζα γαλλικό μέχρι πριν από σχεδόν 15 χρόνια, οπότε και το σταμάτησα οριστικά χάριν του νεότερου χόμπι μου. Θα ήθελα πάντως να ξαναπαίξω κάποια στιγμή, αλλά σε κάποιον καλό χώρο και με καλά μπιλιάρδα.

Σχετικά με την ερώτηση για το moyen (προφ. "μουαγιέν"), αν θυμάμαι καλά, είναι ο μέσος όρος καραμπολών ανά στεκιά ενός παίκτη στο τέλος ενός παιχνιδιού ή ενός συνόλου παιχνιδιών. Π.χ., αν σε ένα παιχνίδι ένας παίκτης έχει πραγματοποιήσει συνολικά 200 καραμπόλες και έχει κάνει συνολικά 10 στεκιές (στεκιά θεωρείται το σύνολο των συνεχόμενων επιτυχημένων χτυπημάτων πριν ο παίκτης χάσει την καραμπόλα - οπότε παίζει ο αντίπαλός του), λέμε ότι το moyen (δηλ. ο μέσος όρος) του είναι 20.

giant13 είπε...

Γειά σου φίλε άγγελε

Ευχαριστώ για την ερμηνεία σου, εμείς το ξέραμε σαν "σερί".
Δηλαδή λέγαμε ο τάδε έχει σερί 15 καραμπόλες, 20 η 1 κορδόνι(=25 καραμπόλες), ακόμη και 2, πολύ σπάνιοι δε παίκτες μέχρι και 3 κορδόνια.

Χρόνια σου Πολλά και Καλή Χρονιά.

Άγγελος είπε...

Φίλε γίγαντα, χρόνια πολλά και καλή χρονιά και σε σένα!

Παρακάτω εξηγώ αυτά που ξέρω για τους όρους "σερί" και "μουαγιέν". Δεδομένου ότι έχω μακρά θητεία (αν και όχι και πολύ επιτυχημένη πορεία) στο σπορ και έχω συναναστραφεί πολλούς παλιούς και καλούς παίκτες από διάφορα μέρη της Ελλάδας, δεν νομίζω ότι κάνω λάθος. Η αναλυτικότητα της εξήγησης έχει σκοπό να δώσει και στους νεότερους να καταλάβουν καλύτερα, γι' αυτό ζητώ συγνώμη από τους πιο έμπειρους, όπως εσύ γίγαντα, αν καταντά λίγο βαρετή.

Το "σερί" είναι η καλύτερη επίδοση σε συνεχόμενες (δηλ. σε σειρά, επειδή αυτό σημαίνει η λέξη "serie" στα Γαλλικά) καραμπόλες. Με άλλα λόγια, αν ένας παίκτης κάνει π.χ. 35 καραμπόλες τη μία πίσω από την άλλη, αυτό είναι ένα σερί 35 καραμπολών. Όταν λέμε π.χ. ότι το (καλύτερο) σερί ενός παίκτη είναι 50, εννοούμε ότι αυτή είναι η καλύτερη επίδοση σε συνεχόμενες καραμπόλες που έχει πετύχει ποτέ ο συγκεκριμένος παίκτης. Φυσικά, μπορούμε να μιλήσουμε και για το σερί ενός μόνο παιχνιδιού ή μιας δεδομένης περιόδου.

Το "μουαγιέν", από την άλλη, είναι ο μέσος όρος ενός παίκτη, είτε σε ένα παιχνίδι, είτε στο σύνολο των παιχνιδιών ενός μήνα, ενός χρόνου ή ακόμη και όλης του της ζωής (αν είναι κανείς τόσο σχολαστικός ώστε να κρατάει λογαριασμό για τόσο μεγάλο διάστημα!).

Για να κλείσω με ένα παράδειγμα, έστω ότι παίζω με έναν φίλο μου ένα παιχνίδι στα 10 κορδόνια, το οποίο τελικά κερδίζω. Αυτό σημαίνει ότι έχω συνολικά πραγματοποιήσει τουλάχιστον 250 καραμπόλες (10 κορδόνια Χ 25 καραμπόλες το καθένα = 250 καραμπόλες). Φυσικά, μπορεί να έχω κάνει και περισσότερες από 250, γιατί κατά κανόνα δεν σταματάμε την τελευταία μας στεκιά ακριβώς με τη συμπλήρωση των προκαθορισμένων κορδονιών.

Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι ο στόχος των 10 κορδονιών πετυχαίνεται (ή ξεπερνιέται) με 30 στεκιές και ότι έχω πραγματοποιήσει συνολικά 258 καραμπόλες, οι οποίες κατανέμονται στις 30 στεκιές ως εξής: 9-4-0-15-11-6-22-17-0-12-14-1-5-28-10-0-14-6-0-12-7-16-0-6-8-1-6-10-6-12. Άρα, για το συγκεκριμένο παιχνίδι, το μουαγιέν μου είναι (258/30=) 8,6 και το σερί μου 28 (η καλύτερή μου στεκιά).

Ελπίζω να βοήθησα κάπως, ιδίως τους πιο νέους, να κατανοήσουν αυτούς τους όρους.

Χρόνια πολλά και καλή χρονιά σε όλους!

giant13 είπε...

Aggele,

Από κάποιο μπέρδεμα ίσως του γούγγλη, το τελευταίο σχόλιο σου εμφανίστηκε 4 η 5 φορές, τις οποίες και έσβησα.
Τώρα στο θέμα μας.
Σωστά το γράφεις πως το "σερί" είναι ο μέγιστος αριθμός καραμπολών που έχει πετύχει κάποιος με μια μόνο στεκιά.
Για τον μέσο όρο ενός παιχνιδιού, που χρησιμοποιείται ο όρος moyen, τότε που έπαιζα σχεδόν καθημερινά, υπερδιπλάσια χρόνια πριν από σένα,δεν μας ενδιέφερε καθόλου αυτό το στατιστικό στοιχείο και δεν το χρησιμοποιούσαμε, αλλά μερικές φορές αν καποιος είχε "χέρι", δηλαδή βρισκόνταν σε φόρμα κάποια μέρα, τότε λέγαμε πως έχει καλό σερί σήμερα, χωρίς όμως αυτό να είναι και το σωστό αφού το σερί δηλώνει επακριβώς αυτό που αναφέρεις και σύ.

Ανώνυμος είπε...

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αυτοί που παίζουν γαλλικο κατηγορούν το αμερικανικό. Ισως γιατί είναι κομπλεξικοί ίσως γιατί νομίζουν ότι το γαλλικο ειναι δυσκολότερο. Τι σημασία έχει ο καθένας επιλέγει και παίζει ότι του αρέσει. Αληθεια ξέρω κάποιους που παίζουν 9 μπαλο και άνετα θα μπορούσαν να τα βάλουν με εναν φανατικό του γαλλικού. Μόνο στην Ελλάδα θα αντιμετωπίσεις τέτοια στενομυαλιά ακόμα και για το μπιλιάρδο τσακωμοί για το ποιό είναι το καλύτερα. Ημαρτον!

Ανώνυμος είπε...

Μουαγιέν σημαινει μεσος όρος.