R.I.P Μάκη φίλε μου

Το έμαθα εντελώς τυχαία μόλις σήμερα, ενώ συνέβη τον Σεπτέμβρη και ακόμη δεν μπορώ να το πιστέψω.
Είχε το μπλογκ του ανενεργό, αλλά κατά διαστήματα το επισκεπτόμουν με την ελπίδα ότι κάποτε θα έπεστρεφε, όπως είχε πράξει και στο παρελθόν. Δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν έμπαινα στα σχόλια ώστε να πληρωφωρηθώ την πικρή αλήθεια.
Απλά το όνομα μου υπάρχει ακόμη δεξιά στην λίστα των bloggers που παρακολουθούσε.
http://locus-editorium.blogspot.gr/search?updated-min=2012-01-01T00:00:00-05:00&updated-max=2013-01-01T00:00:00-05:00&max-results=2
Αλήθεια πως να πιστέψεις πως ένα νέος άνθρωπός, πολυπράγμων, γεμάτος ζωή, με τόσα ενδιαφέροντα, φεύγει έτσι ξαφνικά και απροσδόκητα από βαρύ εγκεφαλικό?
Τρομερός στην σκέψη και την γραφή του με εντυπωσίασε απ την πρώτη στιγμή που διάβασα τα γραπτά του μετά από προσωπική του πρόσκληση να επισκεφτώ το μπλόγκ του.
Πολυταξιδεμένος, διαβασμένος σε μαγνήτιζε με ότι και αν έγραφε, από πολιτικό μέχρι προσωπικό.
Μερικές φορές όντας αντίθετος με κάποιες απόψεις του, λογικό άλλωστε,πως είναι δυνατόν να συμφωνείς σε όλα με κάποιον? ανοίγαμε μια αντιπαράθεση μέσω σχολίων, αλλά πάντοτε με ευγενή και επικοδομητική διάθεση.

                      Μία δική του φωτογραφία, απ το μπλογκ του.

Είχαμε έρθει πολύ κοντά στο να γνωριστούμε το καλοκαίρι του 2010, όταν θα ερχόνταν στην Ελλάδα όπως συνήθιζε κάθε καλοκαίρι πράγμα που ο ίδιος το πρότεινε σε όσους διαδικτυακούς φίλους του θα το θελαν.
Το ρανεβού ήταν στην Αθήνα, αλλά δυστυχώς αδυνατούσα να βρεθώ στην πρωτεύουσα εκείνη την εποχή και τηλεφωνικά κανονίσαμε πως ίσως βρισκόμασταν στα Σύβοτα. Τελικά ούτε αυτό ευδοκίμισε.

Ελυχομαι μακροζωία στην αγαπημένη του σύζυγο και τα τρία αγγελούδια του, να είναι πάντα γεροί να τον θυμούνται.

R>I>P φίλε μου.....