Αίγυπτος

Πέρασε αρκετός χρόνος που το blog έμεινε ανενεργό, οπότε σκέφτηκα να ανεβάσω μερικές φωτος απ το προ μηνός ακριβώς, οκταήμερο ταξιδάκι μου στην χώρα των Φαραώ.
Συγκεκριμένα από 23 Οκτ. μέχρι τις 30.

Αρχίζω με δυό του πολυθόρυβου Καίρου των 17 εκ. κατοίκων. Με την Γκίζα που είναι ενωμένο, φτάνουν τα 26εκ.
Ασταμάτητα κορναρίσματα, δίχως σηματοδότες η όπου υπάρχουν, άνευ σημασίας. Γρήγορη και επικύνδυνη οδήγηση με σφήνες και απότομα φρεναρίσματα
Παμπάλαια ρυπογόνα αυτοκίνητα Lada 124,  Peugeot 403, 204 και ότι άλλο σαραβαλάκι βάλει ο νούς . Τρισάθλιες ως ανύπαρκτες αστικές συγκοινωνίες, αγοραία επικύνδυνα βανάκια των 12 ατόμων που ξεκινούν όποτε και όταν γεμίσουν.
Χωρίς φώτα που πολλοί δεν έχουν η δεν τα ανάβουν επιβιώνεις, χωρίς κόρνα όμως όχι. Απαραίτητο δε να γνωρίζεις όλον τον κωδικό της χρήσης της. Μηχανές η παπάκια ελάχιστα, πώς να επιβίωναν εξ άλλου;
Οι δρόμοι όμως φαρδείς με πολλά ανισόπεδα και γέφυρες.
Τα βράδυα πολύβουο πανηγύρι στις όχθες του Νείλου, με πολύχρωμα φωτισμένα καραβάκια και τέρμα η ένταση στα τσιφτετέλια να διαλαλούν την βόλτα τους στο ποτάμι.
Σκουπίδια, νερά χυμένα παντού. Στους παραπέρα δρόμους καφενέδες μα ράθυμους ντόποιους να ρουφούν τον ναργιλέ τους. Βρώμικα μαγαζάκια κάθε λογής και προσφοράς προιόντων που έχουν εκλείψει σε μας εδώ και αρκετές δεκαετίες. Αρκεί να σας πω πως κάποιος έφτιαχνε φέρετρα στο πεζοδρόμιο, στις 9 το βράδυ, λόγω στενότητας χώρου στο μαγαζί του.
Φτώχεια και μιζέρια, αλλά και συμβιβασμός με το πεπρωμένο, δίχως το δικό μας άγχος.
Μιά βδομάδα όπου και αν πας, συνέχεια μπαξις, μπαξίς, μπαξίς, και ας είναι όλα μέσα στο πακέτο της εκδρομής. Φαίνεται πως είναι τρόπος ζωής τους, ακόμη και στα πολυτελή ξενοδοχεία η κρουαζιερόπλοια των 5 αστέρων Deluxe, δεν ζητούν αλλά το βλέπεις στην ματιά τους.

Για να πούμε και τα ωραία όμως, κυκλοφορείς άνετα, δεν υπάρχει εγκληματικότητα και όλοι είναι πολύ φιλικοί. Η περιοχή δε της Ηλιόπολης ξεχωρίζει με τα καθαρά κτίρια, τους φαρδείς δρόμους και τα μεγάλα πάρκα της.

Γέλασε ο φτωχός που λένε, όταν στην επάνοδο μας στο Κάιρο μετά την 4ημερη κρουαζιέρα στον Νείλο, λόγω έλλειψης δωματίων στο Ramses Hilton, βρέθηκα σε μια σουίτα 120τ.μ στον 24ο όροφο παρακαλώ, απ όπου και οι φώτο με μια Nikon D90 με την οποία έβγαλα 1040 φώτος αλλά κατάφερα να γράψω και βίντεο 1 1/2 ώρας με μια Sony DCR-HC42E.

Η Αλεξάνδρεια με τους 250 εναπομείναντες Έλληνες.

600 χλμ. νότια του Καίρου, το Λούξορ η οι Αρχαίες Θήβες, οι 100-πυλες Θήβες του Όμηρου,
η δεύτερη πρωτεύουσα της αρχαίας  Αιγύπτου μετά την Μέμφιδα, στην ανατολική πλευρά του Νείλου.
Στην περιοχή αυτή, βρίκεται το 1/6 των αρχαιοτήτων όλου του κόσμου και το 1/3 της Αιγύπτου.

Ναός του Καρνάκ η καλύτερα σύμπλεγμα ναών που κτιζόνταν προσθετικά  για 2000 χρόνια, από την εποχή του Μέσου Βασιλείου, 16ος αιων. π.Χ. μέχρι και την Ρωμαική εποχή. Ενα τεράστιο κατασκεύασμα που προκαλεί θαυμασμό. Ήταν αφιερωμένος στις θεότητες του Άμμωνα, της συζύγου του Μουτ και  του γιού τους Κχονσού που ήταν και ο θεός του πολέμου.
Ενα συγκρότημα αρχαιοτήτων με  πολυπλοκότητα και ποικιλία που δεν απαντάται αλλού. Λίγα χαρακτηριστικά του Καρνάκ είναι μοναδικά, αλλά το μέγεθος και ο αριθμός των στοιχείων του είναι τεράστιος.Έχει έκταση 1000 στρέμματα και στη πραγματικότητα δεν είναι ένας ναός αλλά 13. Ο ναός του Καρνάκ ονομάστηκε έτσι από μια Αραβική ονομασία την Αλ-Κάρνακ ή Αλαχάρνακ από ένα παλάτι που υπήρχε στην Βαγδάτη κι έμοιαζε με το ναό.
Στην φώτο ένα τμήμα απ το σύμπλεγμα 134 ίδιων κιόνων!

Ναός του Λούξορ. Κτίσθηκε απ την μοναδική γυναίκα Φαραώ, Χατζεπσούτ, τον Τουθμόσις τον 3ο, τον Αμενχοτέπ τον 3ο και τελευταίο τον Ραμση τον 2ο και ήταν αφιερωμένος στον σπουδαιότερο θεό των Αιγυπτίων, τον Άμμωνα Ρα.
Στη αρχαιότητα ενώνονταν με τον Ναό του Καρνάκ με μιά ευθεία οδό 3 χλμ που εκατέρωθεν κοσμούσαν πάνω από 2000 κριαρόμορφες σφίγγες, την Λεωφόρος των Σφιγγών.
Ο δήμαρχος του Λούξορ με την βοήθεια και του πολιτικού καθεστώτος, έχει ισοπεδώσει τα πάντα από πολυκατοικίες, καταστήματα, τζαμιά και μέχρι στιγμής έχει ανασκαφεί και περατωθεί ένα τμήμα κάπου 100 μέτρων.

Δυτική όχθη, οι Κολοσσοί του Μέμνονα. Δίδυμα αγάλματα ύψους πάνω από 19 μέτρα, υπολείμματα του ταφικού ναού του Αμενχοπέτ του 3ου, ο οποίος καταστράφηκε από πλημύρες του Νείλου.
Σε σεισμό που έγινε το 27π.Χ αποσπάσθηκε μέρος του προσωπού του ενός και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, με τον στροβιλισμό του πρωινού αέρα να ακούγεται ένα σφύριγμα σαν ψίθυρος.
Έτσι του έδωσαν μαντικές ικανότητες, κατ άλλους δε,  ήταν το κλάμα της Ηούς μητέρας του βασιληά της Αιθιοπίας Μέμνονα ο οποίος σκοτώθηκε απ τον Αχιλλέα στον τρωικό πόλεμο, όπου πολεμούσε στο πλευρό των Τρώων, αφού ο Πρίαμος ήταν θείος του.

Ναός αφιερωμένος στην μοναδική γυναίκα Φαραώ Χατζεπσούτ.
Όλη η γύρω περιοχή βρίθει ανασκαφών.

Φράγμα Έσνα - Πέρασμα του υδροφράκτη.

Εντφού - Ναός του Ώρου.
Κτίσθηκε απ τον Πτολεμαίο τον Γ' (257-237π.Χ), ο πιό καλοδιατηρημένος ναός, αφιερωμένος στον θεό Ώρο.

Ο διάπλους του Νείλου με πρωτόγνωρες εικόνες, από την καθημερινότητα των παράκτιων οικισμών, την πυκνή βλάστηση, τις απέραντες εκτάσεις με τα μάγκο, τις μπανανιές και την ποικιλία των φοινικόδενδρων αλλά και τις ερήμους να απλώνονται σε λίγες εκατοντάδες μέτρα,  με τα   ασβεστολιθικά βουνά  στο βάθος.
Αυτή την εποχή πλέουν καθημερινά, πάνω από 50 πλωτά ξενοδοχεία τον Νείλο, από Λούξορ μέχρι το Ασουάν και αντίστροφα, μαυρίζοντας με το καυσαέριο τα λιμάνια του Λούξορ, Εντφού, Κομόμπο και Ασουάν.
Τυχαίνει να είναι τριπλο η και τετραπλοπαρκαρισμένα και η επιβίβαση η αποβίβαση γίνεται δια μέσου των υπολοίπων.

Εικόνες καθημερινότητας

Κομόμπο. Ναός αφιερωμένος στον θεό-κροκόδειλο Σέμπεκ και τον θεό-γεράκι  Ώρο τον Πρεσβύτερο.
Κτίσθηκε επί Πτολεμαικής εποχής πάνω στα ερείπια ναού της εποχής του Τούθμοσι.

Το φράγμα του Ασουάν.
Για πολλούς αιώνες, οι κάτοικοι της Αιγύπτου υπέφεραν είτε από έλλειψη είτε από πληθώρα νερού. Κάποια χρόνια υπήρχε ξηρασία, και δεν υπήρχε αρκετό νερό για να μεγαλώσουν τις καλλιέργειες ή να χρησιμοποιήσουν για την καθημερινή ζωή. Άλλα έτη υπήρχε τόσο πολύ νερό ώστε ο ποταμός Νείλος πλημμύριζε, καταστρέφοντας τις καλλιέργειες και διαβρώνοντας εύφορα εδάφη. Ήταν επιτακτική λοιπόν η ανάγκη για εξεύρεση λύσης σε αυτά τα προβλήματα.
Η απάντηση ήταν το φράγμα του Ασουάν. Το φράγμα θα έπρεπε να εξυπηρετεί τρεις ανάγκες: α) να ελέγχει τις πλημμύρες του ποταμού Νείλου, β) να αποθηκεύει νερό από τις πλημμύρες, έτσι ώστε να μπορεί να αποδεσμεύεται σε βραδύτερο ρυθμό και γ) να παράγει υδροηλεκτρική ενέργεια. Οι Σοβιετικοί βοήθησαν το λαό της Αιγύπτου στο σχεδιασμό και την κατασκευή φράγματος από γρανίτη, με μήκος 3,26 χιλιόμετρα (2,3 μίλια) και ύψος 111 μ. πάνω από τη βάση του ποταμού Νείλου. Η βάση του δε έχει πλάτος 1 χλμ. και στην κορυφή 40μ. Το φράγμα χτίστηκε περίπου 13 χιλιόμετρα νότια της αιγυπτιακής πόλης του Ασουάν, και το όνομά του είναι Υψηλό Φράγμα Ασουάν (Aswan High Dam). Οι Σοβιετικοί προμήθευσαν επίσης τον υδροηλεκτρικό εξοπλισμό που χρησιμοποιείται στο σταθμό ηλεκτροπαραγωγής. Χρειάστηκαν δέκα χρόνια για να κτιστεί το φράγμα, με κόστος 1 δισεκατομμύριο δολάρια. Το φράγμα άρχισε να λειτουργεί το 1970, και έχει προσφέρει τόσο θετικά και τα αρνητικά στους ανθρώπους και στο περιβάλλον έδαφος.

Εδώ η βόρεια πλευρά, που κυλά ο Νείλος προς την Μεσόγειο.

και η νότια προς το Σουδάν, όπου έχει σχηματιστεί  μια τεράστια τεχνητή λίμνη που της δόθηκε το όνομα Νάσερ. Είναι η δεύτερη σε μέγεθος τεχνητή λίμνη στον κόσμο, μετα του Ζαμβέζη, με μήκος 550 χλμ.  πλάτος από 10 μέχρι 30 χλμ και βάθος που φτάνει σε ορισμένα σημεία της τα 198 μ.

Βοτανικός κήπος του Ασουάν.
Βρίσκεται πάνω σε ένα νησάκι, που έχει σχήμα κροκόδειλου, είναι πανέμορφος, περιποιημένος και έχει κάπου 2500 ποικιλίες φυτών, μεταξύ αυτών και τους βασιλικούς φοίνικες.

Όμορφο τοπίο. Στο βάθος δεξια ψηλα στον ερημικό λόφο το μαυσωλείο του Αγά Χαν.

 Ασουάν.

Μια βόλτα με καμήλα στην έρημο μέχρι  το παραδοσιακό χωριουδάκι Νούβικο δίπλα στον Νείλο, είναι μοναδική εμπειρία.

Παραδοσιακό σπίτι, όπου μας κερνούν τσάι στον χώρο υποδοχής-καταστήματος τους.
Εντύπωση μου έκανε το στρώσιμο στο πάτωμα της κίτρινης κατακάθαρης άμμου,  (ούτε ένα σκουπίδι η πετραδάκι δεν υπήρχε),  σε σημείο που επειδή έφτασα πρώτος απ το γκρούπ, μια και η καμήλα μου με το όνομα Ράμπο έκανε αγώνα ταχύτητας, δίσταζα αρχικά να πατήσω, μέχρι που μου έγνεψαν να μπω, οι ιδιοκτήτες.
Στην φώτο ο ξεναγός μας, με μόνιμη διαμονή στο Κάιρο, πρόθυμος και ευδιάθετος πάντα, σπουδαγμένος στην έλληνική φιλολογία, με ελληνικές ρίζες στην καταγωγή του, και με χαρακτηριστικά  καθόλου αιγυπτιακά, μας προσφέρει ο ίδιος το τσάι.

Βόλτα με φελούκες. Στο τέλος όμως αναγκαστήκαμε να μας ρυμουλκήσει μηχανοκίνητο, λόγω ξαφνικής άπνοιας.

Ναός Φίλαε η Perla Of Aigypt.
Ο ναός της θεάς Εσέτ η Ίσιδας ( η ελληνική ονομασία της), χτίστηκε επί Πτολεμαίου του Β'.
Θεά της μητρότητας της σοφίας και της γονιμότητας, λατρεύτηκε κατά κόρον.
 Το αξιοθαύματο είναι πως το τεράστιο αυτό κτίσμα αλλά και αρκετά άλλα κτίσματα του αρχικού περιβάλοντος χώρου  μεταφέρθηκaν μεταξύ 1972-1980 απ το νησάκι Φίλαε  που υπήρχε μεταξύ του παλιού φράγματος που είχε δημιουργηθεί απ τους Αγγλους  το 1902 και με κατοπινές βελτιώσεις και του μεγάλου φράγματος του 1970,  στην τωρινή θέση που είναι το νησάκι Agilkia.
 Αν δεν σου  το πούνε, είναι αδύνατον να το καταλάβεις το αποτέλεσμα του εγχειρήματος αυτού, αφού οι πελώριες γρανιτένιες πλάκες του πατώματος λές και είναι ριζωμένες εκεί χιλιάδες χρόνια.
Συμπεριλαμβάνεται δε στα προστατευόμενα μνημεία της Ουνέσκο.

Με την επιστροφή μας στο Κάιρο την τελευταία μέρα, επίσκεψη στις Πυραμίδες και την Σφίγγα της γκίζας και στο αρχαιολογικό μουσείο, όπου απαγορεύονταν αυστηρά οι φωτο και οι βιντεοκάμερες.

Πυραμίδα του Χέοπα. Ύψος 146,60μ. και μήκος  κάθε πλευράς της τετραγωνικής βάσης της 230,35μ.

Ώρα 11 περίπου το πρωί, ο ήλιος πάνω απ τις πυραμίδες και αν σου ξεφύγει λίγο, κινδυνεύεις να καταστρέψεις τον αισθητήρα και τον φωτοφράχτη της μηχανής σου.

Η κατά λίγα μέτρα μικρότερη της αυτή του Χεφρήνου, διαδόχου του Χέοπα.

Οι τρεις σπουδαιότερες  του Χέοπα, του Χεφρήνου και του Μυκερίνου,  με την Σφίγγα μπροστά τους.

και τέλος η αυτής διασημότης, η Σφίγγα

Υ.Γ. Οι φωτος έγιναν downsizing μια και η κάθε μιά ήταν γύρω στα 6ΜΒ.
        Κλικ πάνω στην φώτο για μεγέθυνση.

Ούφ.........άργησα να ποστάρω, αλλά το κανα μιά και καλή.