Μετά την Θεά της μπλογκόσφαιρας, μιά άλλη μπλογκερίνα που τυχαίνει να είναι και καρντασίνα απ όσο μπορώ να γνωρίζω, η ευαίσθητη Ανασαιμιά μου πρότεινε να συνεχίσω ένα μουσικοπαίγνιο.
Διαλέγεις όποια και όσα τραγούδια θέλεις και μπλέκεις μιά ιστοριούλα. Όσες αράδες επιθυμείς και μπορείς.
Τέλος αν θες, προτείνεις μερικούς άλλους μπλόγκερς να συνεχίσουν.
Βάδιζε πάνω στον καυτό κάτασπρο βράχο. Πλησίασε στην απόκρημνη άκρη του. Βλέποντας το αφρισμένα κύματα να βολοδέρνουν και τον δυνατό παφλασμό να χτυπά στα αυτιά του, σαν να ένοιωσε πως μέσα στις θαλασσινές σπηλιές υπάρχει μια πίκρα, υπάρχει μια αγάπη, υπάρχει μια έκσταση.(1)
Προχωρώντας παραπέρα, ξαφνικά βρέθηκε σε μια μικρούλα ήσυχη παραλία με την ψιλή άμμο λεία υγρή και γυαλιστερή.
Έσκυψε και χάραξε κάτι με ένα ξυλαράκι. Αυτό που έκανε όμως δεν έμεινε για πολύ. Φύσηξε ωραία ο μπάτης και σβήστηκε η γραφή.(2)
Σκέφτηκε τότε πως το πέλαγο είναι βαθύ και η αγάπη μεγάλη.(3)
Περπάτησε κάμποσο, ώσπου συνάντησε κάτι ψαροκάλυβα και χαμόσπιτα, διαβρωμένα απ την αλμύρα.
Οι σκέψεις του γύρισαν αρκετά χρόνια πίσω, στην δική του προσφυγική φτωχογειτονιά. Μικρά κι ανήλιαγα στενά και σπίτια χαμηλά μου,(4) σιγοψιθύρισε.
Το μόνο που δεν ταίριαζε με την εικόνα στον μυαλό του ήταν το ανήλιαγα. Σίγουρα ήταν στενά τα δρομάκια και χαμηλά τα σπίτια, αλλά το μόνο που τους περίσσευε ήταν ο ήλιος και τα λουλούδια, φυτεμένα στους χωμάτινους μπαξέδες, σε κατάλευκους ασβεστωμένους τυροτενεκέδες και σε κατακόκκινες γλάστρες.
Την άνοιξη , όταν τα λουλούδια άνθιζαν στις φτωχικές αυλές, κάθε Σαββατόβραδο ήτανε όμορφο, ίδιο Χριστός Ανέστη.(5)
Το βραδάκι τον βρήκε να πίνει το τσιπουράκι του σε ένα ταβερνάκι πλάι στο κύμα.
Λίγο πιο πέρα τρεις γεροναυτικοί με τα κιτρινισμένα απ τον καπνό μουστάκια τους , καθώς κουτσόπιναν προσεύχονταν να κάνει ο Θεός ένα χατίρι, να ‘ρθουν οι τελευταίοι λίγο πιο μπροστά.(6)
Κάθονταν μόνος, συντροφιά όμως είχε. Ένα τεράστιο κατακόκκινο φεγγάρι του χαμογελούσε από ψηλά. Το φεγγάρι κάνει βόλτα μα η κυρά δεν μ’ αγαπά(7) ακούγονταν ο Μπιθικώτσης απ τα κακοβαλμένα ηχεία. Ένας παλιός φωνογράφος, βρίσκονταν πάνω σε ένα μικρό τραπεζάκι μέσα στο μαγαζί, ποιός και πότε άραγε να τον είχε φέρει εκεί; «Ο παλιός φωνόγραφος πάνω στο τραπέζι, άρχισε να παίζει μες στην σιγαλιά».(8) Τι πιθανότητες μπορεί να είχε το τελευταίο, ώστε 
να γίνει πραγματικότητα;
Ξαναγύρισε στο τραγούδι, « μα η κυρά δεν μ’ αγαπά»…... H κυρά τον αγαπούσε, ήταν σίγουρος , τόσα χρόνια ήταν μαζί. Υπήρξαν όμως και κυράδες που δεν τον αγάπησαν, όπως κι αυτός δεν αγάπησε άλλες.
Άφησε έναν αναστεναγμό. Αυτά τα πράγματα έτσι γίνονται, δεν τα κανονίζεις εσύ. Όσο και να προσπαθείς να τα ταιριάξεις, τον τελευταίο λόγο και το κουμάντο τα χει η τύχη, να βρεις
το θαλασσινό τριφύλλι.(9)
Μια φορά στα χίλια χρόνια/ του πελάγου τα τελώνια
μες στα σκοτεινά τα φύκια/ μεσ' τα πράσινα χαλίκια.
Το φυτεύουνε και βγαίνει/ πριν ο ήλιος ανατείλει
το μαγεύουνε και βγαίνει/ το θαλασσινό τριφύλλι.
Το θαλασσινό τριφύλλι/ ποιος θα βρει να μου το στείλει.
Ποιος θα βρει να μου το στείλει/ το θαλασσινό τριφύλλι.
Μια φορά στα χίλια χρόνια/ κελαηδούν αλλιώς τ' αηδόνια.
Δε γελάνε μήτε κλαίνε/ μόνο λένε μόνο λένε...
Μια φορά στα χίλια χρόνια/ γίνεται η αγάπη αιώνια.
Να 'χεις τύχη να 'χεις τύχη/ η χρονιά να σου πετύχει.
Το θαλασσινό τριφύλλι/ ποιος θα βρει να μου το στείλει.
Ποιος θα βρει να μου το στείλει/ το θαλασσινό τριφύλλι.
(Οδυσέας Ελύτης, Λίνος Κόκοτος, Ρένα Κουμιώτη)
(1) Μέσα στις θαλασσινές σπηλιές (Μπιθικώτσης, Θεοδωράκης, Γ. Σεφέρης)
(2) Αρνηση (Μπιθικώτσης, Θεοδωράκης, Γ. Σεφέρης)
(3) Το πέλαγο ειναι βαθύ (Καζαντζίδης, μουσική & στίχοι Μάνος Χατζηδάκις)
(4) Βρέχει στην φτωχογειτονιά (Μπιθικώτσης, Θεοδωράκης, Τάσος Λειβαδίτης)
(5) Σαββατόβραδο (Καζαντζίδης, Θεοδωράκης, Τάσος Λειβαδίτης)
(6) Το χατήρι (Δημ. Μητροπάνος, Θεοδωράκης, Λευτέρης Παπαδόπουλος)
(7) Το φεγγάρι κάνει βόλτα (Μπιθικώτσης, μουσική & στίχοι Μικυ Θεοδωράκη)
(8) Ξημερώνει Κυριακή (Γιάννης Πουλόπουλος, Μίμης Πλέσσας, Λευτέρης Παπαδόπουλος)
(9) Το θαλασσινό τριφύλλι (Ρένα Κουμιώτη, Λίνος Κόκοτος, Οδυσσέας Ελύτης)
Γιά την συνέχεια του παιχνιδιού, μπορεί να συμμετάσχουν όσες και όσοι φίλοι bloggers το επιθυμούν.
Με την σειρά μου προτείνω :
1. Την γειτόνισσα μου.
2. Τον γνωστό αριθμολάγνο Πόντικα του διαδικτύου.
3. Την Θεά , όχι τι νόμιζε, θα την άφηνα παραπονεμένη;
4. Τον άριστο χειριστή του λόγου και της γραφής Locus Publicus
5. Tον ιστοριοδίφη Δόκτορα, γιά να κάνει κι ένα διαλλειματάκι απ την διατριβή του με την ιστορία.
6. Τον φίλο και συμπολίτη μπιντιμπί, που στις μουσικές επιλογές του είναι άπαιχτος.
